مثل مداد رنگی سفید
هر وقت جایی باشیم ک ستاره ها معلوم باشن غیر ممکنه اول از همه حواسمون جمع اونی ک پر نور تره نشه ولی من دوس دارم ب کم نور ترین ستاره همیشه نگاه کنم ن اونی ک جلو چشم همه اس و همه راحت دوسش دارن، حتی اگه حواسم پرت شه باز نگاهم رو برمی گردونم یا بهش توجه نمی کنم ولی ن ب این خاطر ک الان لابد بقیه هم ب اون نگاه میکنن پس لابد اون ستاره مال من نیست و من خاص نیستم و فلان.
بلکه ب این خاطر ک کسی لابد تا ب حال متوجه اش نشده ک زندست
ک اون هم مثل بقیه نفس کشیده یا می کشیده*
ک اون هم مثل بقیه نور داره.
ک این ترحم نیست بلکه فقط دیدنه، دیدن ستاره هایی ک دقیقا شبیه همون پرنوراس ساختار و وجودشون ولی فقط چون نورشون کمتر بوده دیده نشدن ...
* میگن میون این ستاره هایی ک میبینیم یه سریاشون شاید کامل از صفحه روزگار محو و نابود شده باشن ولی چون فاصله زیاده و خلاصه ازین جریانای فیزیکی ک ما سردرنمیاریم هنوز هم دیده میشن.
:))
مرسی نظر لطفته^_^گذاشتمش:)))
یعنی یک زندگی که از عشق پاک مملو شده باشه نه از روی هوی وهوس:)
معمولا بیشتر از خود متن درسا میاد ولی همونارومیپیچونه بعد باید انقدر دقیق خونده باشی که مثلا ممکنه زیر تصویر هم اگه نوشته ای باشه بیاد:)
بعد اینکه نه اونا معمولا نمیاد چون جواب ها متفاوته مثلا هر معلمی ی جور گفته دیه به خاطر همین نمیاد.ولی اندیشه وتحقیقای دینی میاد:)
ولی ی چیز دیه کنکور فراتر از کتاب درسی نیست بلکه ی جوری انقدر میپیچوننش که ادم فکر میکنه فراتره این ی کته
ی نکته دیگه اینکه فوفی اگ اقتصادت خوب نیست حتما حتما خیلی سبزشو بخر:)