خدا حافظ :)

شاید تا مدتی فقط نباشم شایدم تا اخرش...

خطاب به وب عزیزم: مرسی رفیق که بودی باهام... :) دوستت دارم و فک نکن فراموشت میکنم...

پ.ن: هستم فقط نمینویسم. ینی مینویسم ولی یه جایی که فقط برا خودمه و آرامشم دارم الان ^_^
اگر خیلی درگیر درس و اینا نشم وبا رو میخونم و گاهی هم کامنت میذارم...

دارم میرم که به صد در صد برسم...

اصن حس خوبی به اینجا و اینستام ندارم دیگه... یه مدته فعالیت توشون باعث ارامشم نمیشه که هیچ، بدتر حالمو بد میکنه... هی داشتم مقاومت میکردم ولی...

شاپرکا نشونه هایی هستن که خدا میفرستتشون...

+ هروقت که خیلی حالم میگیره یه شاپرک یهو میاد تو اتاقم و منو با خودش می بره به اسمون...

++ قبلا گفته بودم خدا حتما باس بغلمون میکرد وقت ناراحتی و اینجوری فایده نداره... الان ولی میگم همینجوریشم داره این کارو میکنه. لازم نی حتما ببینمش یا لمسش کنم...

+++ نظر همه ی پست ها زین پس بسته خواهند موند مگر اینکه استثنایی پیش بیاد. قصدم بی احترامی به مخاطب نیست! ولی دیگه نمیتونم بازشون بذارم یا بهتره بگم نمی خوام به دلایلی... متاسفم... اگر حرفی هم داشتید اون بالا در خدمتم :)

خارِ شوهرِ گلم یا خواهرْ شوهرِ گلم؟ مسئله این است!

لذا از ان جا که از دورو بازی خوشمان نمی اید و باهوش و زرنگ نیز می باشیم، تمهیدی اندیشیدیم برای ایندگان. باشد که پند گیرند.

قضیه از این قراره این دل من دوباره... بچه اون اهنگو قطع کن بذار تمرکز کنم ببینم چی دارم میگم. اها! داشتم میگفتم قضیه اینه که خودتون بهتر من میدونید دیگه، دعوای عاروس و خواهر شوهر یه چیزیه که از پارینه سنگی بوده. که سر پیدا کردن برگ برای پوشوندنشون که کدوم برگ باارزش تره و خواص دارویی و زیبایی بیشتری داره و من باید بهتر باشم از اون یکی و فرد مذکر مذکور که فامیل دوطرفه این افراد می شده هم دعوا می شد چون نمیخواستن کم بیارن در صورتی که در حالت عادی اینا اصلا براشون مهم نبودن. خلاصه الانم که جنگ عصر نرمه چقد این کره هه، مامان؟ ببخشید داشتم میگفتم عصر روز جمعه، نه عصر جنگ نرمه. که مثلا به جای کشیدن موهای هم میان موهای همو شونه میکنن ولی مثلا با بُرُسی که تف مالی شده یا مثلا برسی که نوکش تیزه یا برسی که توش مو جاسازی شده که! بابا این چه کره ایه اخه؟ ها! بله. داشتیم میگفتیم. القصه من چون خوشم نمیاد از این راه ها یه راهکار زیرکانه براش پیدا کردم که مث این کره ما نیست که مو توش بره و دورویی باشه! که اگر از طرف خوشمون میاد و ادم خوبیه بهش بگیم خواهرْ شوهرِ گلم که به ساکن روی "ر" باید نهایت توجه رو داشته باشید. اگرم خوشتون نمیاد و از ایناس که همش به شوهرتون میچسبه و اذیتتون میکنه ولی از اونور شوهرتون رو دوس دارید می تونید خارِ شوهرِ گلم صداش کنید که اینجام به کسره زیر"ر" نهایت توجه رو باید بکنید و یه جوری هم تلفظش کنید که کسی شک نکنه. اگر خواستید میتونید بگید وویس بذارم عملی یاد بگیرید!
نهایتا اینکه خار محافظ گله، نه؟ سعی کنید باش کنار بیاید که گل بی خار اگر می خواستید از اول باید یه تک پسر پیدا می کردید... خواهرْ شوهرِ گلم این چایی یخ کرد یکی دیگه برام می ریزی؟

+ هوس طنز نوشتن کرده بودم...

++ اقای استانه (میدونم نمیاید اینجا:دی ولی) متن برا رادیو نمی خواین؟ :دی احساس میکنم با وویس بهتر میچسبه تا نوشته رو خوندن. پارازیتای بینش خصوصا به نظر میاد تو وویس بهتر دربیاد.

+++ فرانک (تو هم نمیای:دی ولی) ببخش که اینو خودم نوشتم اخه ایدشو اول به تو پیشنهاد دادم اگر یادت باشه ولی ننوشتی که... برا همین حالا که هوس طنز نوشتن کرده بودم این به ذهنم اومد در لحظه و نوشتمش.

من می روم از دست ب دامان طبیعت / رجعت کنم و سبز شوم بر سر راهت *

* شعر از غزاله رضایی

پ.ن: تو تصویر دو فضای سبز بیشتر شده :دی بگیرید نکته را :دی

همیشه دوست داشت وقتی قراره پرواز کنه و بره، قبل از ریختن برگاش باشه...

#خدا_حواسش_هست...

که بهار شه...

ادامه ی خاله موهات میوه هم میده تو تابستون؟

-------

وقتی اومد تو اتاق دید که خاله اش داره موهاشو کوتاه یا بهتره بگم سرشو کچل یا همون کلچ میکنه.

دوید رفت دستشو گرفت و گفت:

- خاله مگه قلال نبود تابستون که شد میوه بدن؟ خو املوز اول تابستونه پس چیا پاییز شده؟ اصن این دفعه که اونا دارن فلال نمیچونن که. چیا دالی به زول فلالیشون میدی؟

- من فراریشون ندادم. خودشون میخوان برن. خودشون میگن که دیگه نمی خوان سبز شن.

- خاله پس بدشون به من. من میرم اینا رو تو باغچه خاک میچونم اون وقت اگر نخوانم مجبورن دوباره سبز، اوووم نهههه، سیاه شن. نگا خاله، از وقتی کندیشون سفید شدن. دوباله سیاه میشن، نه؟ اصن حتی اگل دوباله سیاه نشن هم با چسب می چسبونمشون لو سرت. باشه؟ میشه بخندی؟

چشم دل باز کن که جان بینی / آنچه نادیدنی ست آن بینی *

* #هاتف_اصفهانی

فقط بیست خال قرمز نیاز داری تا تبدیل به خون اشام شوی!

در حال نوازش جای نیش پشه ها هستم که یکباره سر می رسد: خالههههه این خال خال قیمزیا چیه؟

- خون اشام خونمو خورده برا همین این شکلی شدم.

- او-وا الانم اینجان؟ چه زیادنننن. چن تان خاله؟

- نه الان نیستن. نوزده تا. اگر بیستا شدن منم خون اشام میشم.

چند قدم عقب تر می رود و می گوید: واقععنی خاله؟ منم میخویی؟ پس من دیگه نمیخوام بات ازدیواژ کنم که همیشه پیشت بمونم. بیا به قول مامانی دوری دوستی بلدوزینیم.

می خندم و می روم جلوتر و در اغوش میکشمش و می گویم: نه خاله فقط از خودم داستان ساختم. بشین اینجا یکم. زود برمی گردم و یه چیزی نشونت میدم که کلییی خوشت بیاد.

میگذارمش زمین و می روم کنار دفترم پشت به او می نشینم. در حال برداشتن خودکار روی کمرم احساسش می کنم. مثل اینکه نتوانسته کنجکاویش را کنترل کند. بغلش می کنم و کنارم می نشانمش و میگویم ببین. سه منحنی روی دستم میکشم.



 نیشش باز می شود و می گوید: اهههه خالهههه لب خند لب خند.

- اره، دیدی ترس نداره؟ ازشون بدت نیاد. فقط اونام مث تو غذا میخوان برا همین خون ما رو میخورن. ولی عوضش نگا. باعث ناز کردن خودمون میشن و بعدشم لبخند بهمون میدن.

- او-وا چیجویی خاله؟

- اینجوری که یه احساسی اونجا که خال هات دراومده داری که دوس داری نازش کنی.

- خاله میذاری منم با خال هات نقاشی چنم؟

لبخندی میزنم و سرم را به نشانه بله تکان می دهم و دست و پاهایم را جایی برای کشیدن اثار هنری اش می کنم.

پ.ن: من خاله نمی شم هیچوقت به اون شکل که فکر میکنید (جواب سوال های احتمالی)

از موزیلا تا گودزیلا

مو وقتی یه جور دیگه به خودوم سِیل می کونوما، اسم خوم مِیلوم زیلا. بعد این زیلا خیلی بچه خوبیه سی همی بش میگوم گود زیلا. بعد این زیلا بِعضی وقتا همراه با موزی که لای نایلون تو یخچال پیدا می کنه و وِرمیداره میاره بخوره، میره وب گِردی با موزیلا تا موزیک لایت دانلود کنه و گوش جان سپاره که مو به ای هم سِرهِمی میگوم موزیلا.

هیچی دیگه. همین! :دی

+ از اونجا که خودمم مطمئن نیستم درست گفته باشم راهنما برا خوندن نمیذارم ولی همینجوری هم واضح باشه شاید! اگرم میگین اگر مطمئن نیستی چرا میذاری پس؟ باید بگم چون دوست دارم و به کسی آسیب نمیزنه :دی دوست دارم با لحن قلدری نه. با لحن ملایم :دی برا دل خوش کردن خودم نوشتم چون واقعا.

++ تگ بازی با کلمات اضافه شد.

پ.ن: نظرا رو میبندم که فحش نخورم چون برا سلامتیم بده :))