داشت انار می خورد و حین خوردن چند دونه شو ریخت روی زمین. فکر کردم که حیف نمیشه؟
بعد که رفت داشتم اینور اونور می گشتم که سوژه برا عکاسی پیدا کنم که خوردم به اون لبخند گنده ای که چند دقیقه بعد این شکلی شده بود.
فکر کردم که از کی منتظر بوده تا باقی اعضاش بالاخره پیداشون شه و لبخندش واضح تر شه؟ فکرشو می کرد که کسایی که به نظر زندگیشون تموم شده بشن جزوی ازش و هنوز زندگی بخش باشن؟ که با این حجم عظیم از رفتن رفتنی که همش به پاییز نسبت داده میشه، تو این فصل بتونه بالاخره کامل شه؟
ان
تکه ای که از زمین جدا شد 2
که با خورشید برود و ماه شود، نتوانست از روی خط چین ها خودش را قیچی کند؛
به همین خاطر تکیه هایی از آن درون زمین افتادند و ماندگار شدند که
به اشک ماه به خاطر جدایی از مادرش معروف شدند. ان اشک های سنگی که در
دریاها و اقیانوس ها افتادند، ماهی شدند.
باران بهانه بود
که تو زیر چتر من
تا انتهای کوچه بیایی
و دوستی
مثل گلی بشکفد
در میانمان
«حسین تولایی»
پ.ن: همین الان شعر رو تو کانال "هویج بنفش" خوندم. ممنون ازش :دی
پ.پ.ن: یادی هم کنیم از یکی از داستانام با موضوع چتر و بارون که موقع نوشتنش و حتی بعدش فکر میکردم افتضاحه ولی الان دوستش دارم :)
- وای کلی مرسی. اتفاقا الان دوس داشتم یکم خودمو رنگی کنم. نمردیم و تلپاطی هم انجام دادیم یه بار تو عمرمون!
+ اممم دوس ندارم تو ذوقت بزنم، ولی خب برا خودم گرفتم! البته تو هم خواستی می تونی ازش استفاده کنی! ولی لااقل یه ذره تهش بذار بمونه؛ که بتونم بوش کنم.
هر شب ماه را به پرواز در می اورد و جاهای مختلف زمین را نشانش میداد...
عکس و تصویرسازی از اقای حمید حاجی میرزایی
پ.ن: فکر میکردم استقبال نکنید برا پست قبل ولی نه اینکه حتی یه نفرم... تو فکرشم که اصن نظرات پستامو ببندم و فقط اون بالایی بمونه که اگر حرفی بود بیاید اونجا. ناراحتم نیستم :) فقط دیگه اونجوری هم من راحت ترم هم شما.
پ.پ.ن: فکرم عملی شد ✌
حالا که انقد سنگ کتاب نخونی رو به سینه میزنین (که توصیه میکنم نزنین چون فقط دردتون میاد و کتابا کماکان بسته میمونن)، به جاش بیاین با سنگه یه حرکت بزنیم! مثلا به طریقی یه سنگ گنده رو رو ترازو بذاریم همراه با یه کتاب با حجم کم ولی جوری باشه که وزن کتابه رو بیشتر نشون بده :دی مثلا با ترفندایی که پشت پرده میزنین. دیگه اونش با خودتون! :دی
اینجوری نگام نکنین :دی بذارین الان بیشتر قضیه رو باز میکنم. عرضم به حضور غایبتون که جدیدا یه کاری دختری که بوی سیب میداد کرد ک عالی بود. از این کارا اگر میتونین که بکنین و خیلی هم خوبه و از اونم استقبال میکنیم. ولی خب چیزی ک الان من میخوام بگم گرفتن عکس و فیلم خلاقانه برا جذب ملت برای کتاب خوندن هستش :دی البته شاید اینم خیلی تاثیرگذار نباشه در سطح بزرگ ولی خب چیزیه که به هرحال ب ذهنم رسیده که اول از هرچیزی لذتش رو خودمون میبریم :)) چون باحاله به نظرم (البته اگر بام هم عقیده باشین :دی) و البته همینم تاثیرشو میذاره رومون و به کتابا نزدیکمون میکنه. دوم هم اینکه شاید اگر همکاری کنین و طرح های باحال بزنیم بشه باش یه کاری کرد. هر چن من اشنا ندارم تو تی وی یا جایی که بگم مثلا رسانه ای شه ولی حالا طرحمو گفتم بگم ک اگر کسی خواست و تونست با این طرح کارای بهترم کنه. رسانه ایش کنه یا حالا هرچی. قانون خاصی هم نمیذارم.
اینم چند تا نمونه که بعد گرفتنشون به فکر این ایده افتادم. بابت کیفیت نه چندان خوب دوربین و افقی بودن ویدئو ها پیشاپیش معذرت!
برام باحال بود که مجید صالحی و پسرش صورتی پوشیده بودن و از اونور دخترشم که سیاه سفید تنش بود خیلی هم پر شرو شور بود. بیشتر اون دوتای دیگه حتی :))
میرقصی و صبحم را با ماه می آمیزی
بر گردن شب هایم خورشید می آویزی
یا این
#دال_بند #در_دست_باد
