من می روم از دست ب دامان طبیعت / رجعت کنم و سبز شوم بر سر راهت *

* شعر از غزاله رضایی

پ.ن: تو تصویر دو فضای سبز بیشتر شده :دی بگیرید نکته را :دی

چشم دل باز کن که جان بینی / آنچه نادیدنی ست آن بینی *

* #هاتف_اصفهانی

فقط بیست خال قرمز نیاز داری تا تبدیل به خون اشام شوی!

در حال نوازش جای نیش پشه ها هستم که یکباره سر می رسد: خالههههه این خال خال قیمزیا چیه؟

- خون اشام خونمو خورده برا همین این شکلی شدم.

- او-وا الانم اینجان؟ چه زیادنننن. چن تان خاله؟

- نه الان نیستن. نوزده تا. اگر بیستا شدن منم خون اشام میشم.

چند قدم عقب تر می رود و می گوید: واقععنی خاله؟ منم میخویی؟ پس من دیگه نمیخوام بات ازدیواژ کنم که همیشه پیشت بمونم. بیا به قول مامانی دوری دوستی بلدوزینیم.

می خندم و می روم جلوتر و در اغوش میکشمش و می گویم: نه خاله فقط از خودم داستان ساختم. بشین اینجا یکم. زود برمی گردم و یه چیزی نشونت میدم که کلییی خوشت بیاد.

میگذارمش زمین و می روم کنار دفترم پشت به او می نشینم. در حال برداشتن خودکار روی کمرم احساسش می کنم. مثل اینکه نتوانسته کنجکاویش را کنترل کند. بغلش می کنم و کنارم می نشانمش و میگویم ببین. سه منحنی روی دستم میکشم.



 نیشش باز می شود و می گوید: اهههه خالهههه لب خند لب خند.

- اره، دیدی ترس نداره؟ ازشون بدت نیاد. فقط اونام مث تو غذا میخوان برا همین خون ما رو میخورن. ولی عوضش نگا. باعث ناز کردن خودمون میشن و بعدشم لبخند بهمون میدن.

- او-وا چیجویی خاله؟

- اینجوری که یه احساسی اونجا که خال هات دراومده داری که دوس داری نازش کنی.

- خاله میذاری منم با خال هات نقاشی چنم؟

لبخندی میزنم و سرم را به نشانه بله تکان می دهم و دست و پاهایم را جایی برای کشیدن اثار هنری اش می کنم.

پ.ن: من خاله نمی شم هیچوقت به اون شکل که فکر میکنید (جواب سوال های احتمالی)

میرقصی و میچرخی در گردش هر دستم

میرقصی و صبحم را با ماه می آمیزی
بر گردن شب هایم خورشید می آویزی

یا این

#دال_بند #در_دست_باد

آیینه چشم ها

آهنگ



ورژن یک

+یکم جمع و جور تر بشینین که من و باقی رفقاتونم بتونیم خودمونو ببینیم اون تو؛ لطفا!

- باشه

ورژن دو

+یکم جمع و جور تر بشینین که من و باقی رفقاتونم بتونیم خودمونو ببینیم اون تو؛ لطفا!

- اونا اگر ما اون تو باشیم انگار خودشونن، عب نداره. راجع ب خودتم خب اون همه ایینه، برو یه جا دیگه!

+ راست میگینا؛ باشه.

ورژن سه

+یکم جمع و جور تر بشینین که من و باقی رفقاتونم بتونیم خودمونو ببینیم اون تو؛ لطفا!

- به جای این میتونی زاویه دیدتو عوض کنی. اگر یکم بیای جلوتر، میبینی که هم همه ی ما اون توییم، هم خودت!

+ راست میگینا؛ باشه.

نتیجه اخلاقی:

به پدر و مادر خود نیکی کنید!

شوخی کردم!

نتیجش به عهده دانش اموز :دی

این جدی بود :)

فعلا فقط همین، بعدا به احتمال زیاد چیزای بیشتری ازش بگم...

اهنگ

«"را ح ل" ه» شدن...

وقتی عکسمو گرفتم و سرمو بلند کردم، دیدم که دستاشو دراز کرده سمت ما و بهمون زل زده.
گفتم "باشه؛ بیا یه عکسم از تو بگیرم" و جاها رو عوض کردم؛ ولی باز دوباره جریانات قبلی با شخص جدید تکرار شد. و باز هم...
و من نمیدونستم چیکار کنم که همشون با هم باشن. که اصلا چرا من باید تو هر چیزی گیر کنم...
دوباره که نگاهشون کردم، جدا از هر دلیلی که داشت، دستام حرکت کرد و هر سه شونو دایره وار کنار هم گذاشت؛ عکس گرفتم...
و گذاشتم همونجور بمونن چون دیگه دستاشون خالی نبود و دراز به سمت کسی؛ بلکه دستاشون تو دست هم بود...



پ.ن: اون شب من «"را ح ل" ه» شدم. اون شب من خودم مشکل ساختم و خودم راه حل شدم. من راحله ای که مامانم میخواست اسمشو روم بذاره شدم. هر چند نهایتا من فو فا نو هستم. شاید خیلی بیخود، شایدم خیلی خوب، شایدم هر دوش با هم. برا همینه که فو فا نو هستم.
پ.پ.ن:  میفهمن، نه؟ اشیاء...

چشماش به جای سگ، گربه داشت...

گربه، همیشه حواسش به ماهی گلی هایی که نقش مغز رو تو سر اون بازی می کردن و به مرور زیاد تر می شدن و اصلی ترین کارشون هم، "فراموش" یه، بود. اینکه گربه می خواست باهاشون دوست شه یا بخورتشون رو، هنوز کسی نفهمیده. شاید می ترسید وقتی باهاشون دوست شد، اون رو از یاد ببرن؛ برای همین نمی رفت جلو...

ماهی ها علاوه بر کار اصلی، که خب البته زحمتی برای کار اصلیشون نمیکشیدن و خدا دادی بود، هر کدومشون تو کل عمرش برای خودش یه هوش و حواس بر می داشت و بعد یه مدت، پرتش می کرد تو گلدون.

هر حواس، می شد یکی از اجزای گل. اونایی که علاوه بر کار اصلیشون، سهمیه هوش و حواسشون رو هم پرت می کردن تو گلدون، بعد از اون می شدن مسئول آب دادن به گل؛ یعنی با دمشون، یکم از آبی که توش زندگی می کردن رو، می پاشیدن به گل تو گلدون...

پ.ن: یهویی نوشت...

اقای سِپا

در حاشیه:  سِپا این رِل ویت"عروسک صندوق چه گو" ! خلاصه حواستون باشه براش نقشه نکشید :))

سخت ترین انتخاب زندگی: اول اینو بخورم یا اونو؟

اول جریان اینطوری بود،

که در آخر این موند برام و سوالی که تو عنوان گفتم.

اخر سرم یه گاز از این زدم و یه گاز از اون؛ یعنی همزمان خوردمشون که در حقشون اجحاف نشه! =)))